Od 01.09.2013r. w naszym przedszkolu będzie realizowana innowacja pedagogiczna-
„Edukacja Daltońska- Odpowiedzialność, Samodzielność, Współpraca”.
Innowacja realizowana jest zgodnie z:
- · ustawą z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (tj. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.);
- · rozporządzeniem MENiS z dnia 9 kwietnia 2002r. w sprawie warunków prowadzenia działalności innowacyjnej i eksperymentalnej przez publiczne szkoły i placówki (Dz. U. z 2002r. Nr 56, poz. 506).
Czym jest edukacja daltońska?
Plan daltoński został stworzony w Stanach Zjednoczonych przez Helen Pankhurst, aby umożliwić dzieciom „zaspokojenie określonych potrzeb własnego rozwoju”. Jest to koncepcja edukacyjna szeroko rozpowszechniona w nauczaniu elementarnym (od 4 do 12 roku życia) w wielu krajach Europy Zachodniej. Edukacja według planu daltońskiego jest spersonalizowana – zorganizowana z przeświadczeniem, że dzieci różnią się od siebie. Powszechnie wiadomo, że wszystko, czego dowiadujemy się przez własne doświadczenie zostaje lepiej zapamiętane, niż wiadomości otrzymane z ust innych osób, w tym również nauczyciela, dlatego edukacja daltońska podkreśla znaczenie samodzielnej pracy dzieci, zachęca do uczenia się we współpracy. W nauczaniu metodą daltońską, dzieci są odpowiedzialne za zadania oraz polecenia, które wykonują w sposób planowy; ponoszą także bezpośrednią odpowiedzialność za pomoce naukowe, których używają, porządek w sali oraz za inne dzieci. Szczególną uwagę poświęca się na wizualizację procesu edukacyjnego, co pozwala dzieciom lepiej zrozumieć i zapamiętać zasady ich funkcjonowania w placówce przedszkolnej. Tak zorganizowana praca umożliwia dzieciom swobodę w wykonywaniu działań, naukę odpowiedzialności za siebie i innych oraz zapewnia maluchom realizację działań we własnym tempie i czasie.
„Edukacja Daltońska- Odpowiedzialność, Samodzielność, Współpraca”
Odpowiedzialność: Granice są potrzebne, ponieważ w szczególności małe dzieci potrzebują więcej treningu niż te starsze dlatego celem tego założenia jest nauczyć dzieci dobrze używać swobody i odpowiedzialności. Kiedy ćwiczenie staje się zbyt trudne dla konkretnego dziecka by mogłoby uporać się z nim sam, nauczyciel służy pomocą, jednakże nadmierne tłumaczenie powoduje utratę inicjatywy u malucha dlatego, by umożliwić organizację pracy dziecka przejrzystą, wizualizujemy proces. Poczucie odpowiedzialności będzie stymulowane wtedy, gdy dzieci będą mogły planować i ukończyć swoją pracę z pewną administracją (wizualizacja zadań).
Samodzielność: Dzieci z chęcią podejmują działania wymagające ich aktywności dlatego same muszą rozwiązywać problemy i same wykonywać zadania. Samodzielna praca bardzo dobrze działa na motywację, stanowi także ważny czynnik dydaktyczno – organizacyjny, ponieważ podczas samodzielnej pracy dzieci mogą wykonywać wybrane zadania w swoim własnym tempie. Chęć brania odpowiedzialności za siebie i najbliższe otoczenie jest naturalną potrzebą dziecka ściśle związaną z wiekiem oraz poziomem rozwoju intelektualnego dziecka.
Współpraca: Dzieci mogą bawić się z najlepszym przyjacielem bądź przyjaciółką z grupy, ale muszą również nauczyć się bawić z innymi dziećmi bez wykluczania kogokolwiek. W związku z tym, w ramach współpracy dydaktycznej nauczyciel organizuje dwie formy współpracy: grupy współpracujące i grupy wzajemnej pomocy. W przypadku grup wzajemnej pomocy dzieci otrzymują zadanie do samodzielnego wykonania, przy czym każde dziecko w razie potrzeby może poprosić kolegę o wyjaśnienie, jeśli czegoś nie rozumie. Natomiast w grupach współpracujących, na poziomie edukacji przedszkolnej, dzieci otrzymują zadanie do wykonania w parach. Celem uczenia się przez współpracę jest aby dzieci nabierały umiejętności współpracy z każdym, a nie tylko z najbliższymi kolegami.